ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ ΔΙΑΖΥΓΙΩΝ

Στο ερώτημα αυτό θα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι δεν επιτρέπεται από δικηγόρο η οποιαδήποτε αναφορά δημοσίως σε δικηγορική αμοιβή ή μέθοδο χρέωσης για διεκπεραίωση νομικής υπόθεσης, σύμφωνα με τον Κώδικα δικηγόρων. Σε κάθε περίπτωση το κόστος, θα κριθεί από παράγοντες, όπως το αν συμφωνεί ο/η σύζυγός σας, αν υπάρχουν ανήλικα παιδιά και επιπρόσθετα αν υπάρχει συμφωνία του ζευγαριού, όσον αφορά θέματα σχετικά με την  διατροφή των ανηλίκων τέκνων, την ρύθμιση της επικοινωνίας των τέκνων με τον πατέρα, της οικογενειακής στέγης κλπ, αν τελικά δεν υπάρξει συμφωνία μεταξύ του ζευγαριού και τα παραπάνω θέματα χρειαστεί να επιλυθούν ενώπιον των Δικαστηρίων σίγουρα το κόστος είναι αυξημένο, καθώς και ο χρόνος τελεσιδικίας της υπόθεσης, καθώς ενδεχομένως να ασκηθεί και έφεση από τους διαδίκους. Επικοινωνήστε με το δικηγόρο διαζυγίων προκειμένου να εξιστορήσετε την υπόθεση σας και αφού αποφασίσετε από κοινού την πορεία της θα καθορίσετε και το ακριβές κόστος ανά στάδιο της διαδικασίας.

• Το διαζύγιο κατ’ αντιδικία, σημαίνει πως κινεί την διαδικασία ένας εκ του ζευγαριού, αλλά ο άλλος δεν συμφωνεί. Ο πρώτος λοιπόν υποβάλλει αγωγή εναντίον του άλλου, και ως αντίδικοι καλούνται στο δικαστήριο να αποδείξουν το κατά πόσο συντρέχουν λόγοι διαζυγίου ή όχι. Το Δικαστήριο εκδίδει το διαζύγιο υπέρ του ενάγοντα:
• Λόγω ισχυρού κλονισμού της έγγαμης συμβίωσης, και συγκεκριμένα διγαμίας, μοιχείας ή ενδοοικογενειακής βίας. Οι παραπάνω λόγοι θεωρούνται ισχυροί κλονισμοί που τεκμαίρουν το διαζύγιο.
• Λόγω διετούς διάστασης, αν αποδεικνύεται δηλαδή πως το ζευγάρι έχει διακόψει τη συμβίωση για τουλάχιστον δύο έτη.

Το συναινετικό διαζύγιο επιλέγεται όταν υπάρχει κοινή βούληση για την λύση του γάμου και ζητημάτων όπως η διατροφή των ανηλίκων τέκνων, η ρύθμιση της επικοινωνίας με τα παιδία, της οικογενειακής στέγης κλπ. Πρόκειται για μία διαδικασία απλή και με λιγότερο κόστος την οποία αναλαμβάνει δικηγόρος διαζυγίων και επικυρώνεται ενώπιον Συμβολαιογράφου και για αυτό ολοκληρώνεται σε σύντομο χρονικό διάστημα (συνήθως 10 με 15 ημέρες).

Η διατροφή του τέκνου και το ύψος της, είναι ένα βασικό θέμα που πρέπει να επιλυθεί μεταξύ του ζευγαριού ή από το Δικαστήριο. Όταν υπάρχει συμφωνία του ζευγαριού το ύψος του καθορίζεται ελεύθερα από το ζευγάρι, ενώ σε αντίθετη περίπτωση καθορίζεται από το Δικαστήριο, το ύψος του ποσού που θα πρέπει να πληρώνει ο υπόχρεος γονέας. Να διευκρινιστεί ότι υπόχρεος, δεν μπορεί να είναι ο γονέας που έχει  την επιμέλεια του παιδιού. Όταν δεν έχει συμφωνηθεί εκ των προτέρων το ύψος της διατροφής, αλλά επιδιώκεται δικαστική απόφαση που θα το ρυθμίζει υπολογίζονται οι ανάγκες του παιδιού όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες της ζωής του με σημαντικό στοιχείο  τις ανάγκες εκπαίδευσής του, αλλά και άλλες δραστηριότητες. Το παιδί δικαιούται τέτοιο ποσό διατροφής όπως αυτό προκύπτει από τις ανάγκες του, σε συνδυασμό με τις οικονομικές δυνάμεις των γονιών του, δηλαδή σε συνδυασμό με τα χρήματα που κερδίζει ο πατέρας του ή η μητέρα του ανάλογα από την εργασία τους ή από άλλες πηγές όπως ενοίκια, τόκους καταθέσεων κ.λ.π. Εννοείται ότι στην περίπτωση που  το παιδί μένει με την μητέρα του, αυτή φυσικά και δεν του δίνει διατροφή.  Ο νόμος στην περίπτωση αυτή αποτιμάει σε χρήμα τις υπηρεσίες που προσφέρει η μητέρα στο παιδί (φροντίδα, επιμέλεια) και έτσι λογίζεται ότι συμπληρώνεται το ποσό της συνεισφοράς της που θα το ορίσει το Δικαστήριο, όπως αντίστοιχα θα ορίσει και την οικονομική συνεισφορά του πατέρα. Διατροφή μπορεί να ζητηθεί και όταν το ζευγάρι ζει σε αποδεδειγμένη διάσταση.

Εφόσον ο ένας από τους πρώην συζύγους δεν μπορεί να εξασφαλίσει τη διατροφή του από τα εισοδήματά του ή από την περιουσία του, δικαιούται να ζητήσει διατροφή από τον άλλον:

1. Αν κατά την έκδοση του διαζυγίου ή κατά το τέλος των χρονικών περιόδων που προβλέπονται στις επόμενες περιπτώσεις βρίσκεται σε ηλικία ή σε κατάσταση υγείας που δεν επιτρέπει να αναγκασθεί να αρχίσει ή να συνεχίσει την άσκηση κατάλληλου επαγγέλματος, ώστε να εξασφαλίζει απ’ αυτό τη διατροφή του

2. Αν έχει την επιμέλεια ανήλικου τέκνου και γι’ αυτόν το λόγο εμποδίζεται στην άσκηση κατάλληλου επαγγέλματος

3. Αν δεν βρίσκει σταθερή κατάλληλη εργασία ή χρειάζεται κάποια επαγγελματική εκπαίδευση, και στις δύο όμως περιπτώσεις για ένα διάστημα που δεν μπορεί να ξεπεράσει τα τρία χρόνια από την έκδοση του διαζυγίου

4. Σε κάθε άλλη περίπτωση, όπου η επιδίκαση διατροφής κατά την έκδοση του διαζυγίου επιβάλλεται από λόγους επιείκειας. Επίσης, αν ο σύζυγος διέκοψε την έγγαμη συμβίωση για εύλογη αιτία, η διατροφή, που του οφείλεται από τον άλλο, πληρώνεται σε χρήμα και προκαταβάλλεται κάθε μήνα.

Η ρύθμιση του τρόπου άσκησης της επικοινωνίας τέκνου μπορεί να γίνει είτε συναινετικά, βάσει συμφωνίας των γονέων του, είτε με δικαστική απόφαση. Η κάθε περίπτωση κρίνεται ad hoc με βάση το συμφέρον εκάστου τέκνου και τις διαμορφωθείσες συνθήκες. Οι τρόποι άσκησης της επικοινωνίας τέκνου ποικίλουν και μπορούν να περιλαμβάνουν την προσωπική συνάντηση γονέα και τέκνου, η οποία μπορεί να περιλαμβάνει τη συνομιλία και τη γενικότερη συναναστροφή του γονέα με το ανήλικο τέκνο, την επίσκεψη του γονέα στην οικία του τέκνου, την κοινή έξοδό τους για επικοινωνία, την ψυχαγωγία του, τη διανυκτέρευση του τέκνου στην οικία του γονέα, τις κοινές διακοπές.

Ο τόπος άσκησης της επικοινωνίας τέκνων καθορίζεται με βάση την ηλικία του παιδιού, την ποιότητα της σχέσης που έχει με τον γονέα και τις γενικότερες πραγματικές συνθήκες κατά περίπτωση. Σε κάθε περίπτωση, ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το ανήλικο τέκνο διατηρεί το δικαίωμα της προσωπικής επικοινωνίας του μ’ αυτό.

Σε περίπτωση λοιπόν διάστασης, θα πρέπει να επιλυθεί το ζήτημα του ποιος εκ των δύο θα συνεχίσει να διαμένει εντός της οικίας αυτής. Τα πράγματα είναι αρκετά ξεκάθαρα όταν δεν υπάρχουν ανήλικα τέκνα και σαφώς περιπλέκονται όταν έχουν αποκτηθεί ανήλικα τέκνα κατά τη διάρκεια του γάμου. Κριτήριο στην τελευταία περίπτωση για την απόφαση των συζύγων είναι να προταχθεί το συμφέρον των ανηλίκων τέκνων, που σαφώς είναι να παραμείνουν στην οικογενειακή στέγη, όπου έχουν μεγαλώσει και όπου νιώθουν σιγουριά και ασφάλεια, έχουν αναπτύξει συναισθηματικούς δεσμούς με τη γειτονιά και τους οικείους του και έχουν συνηθίσει. Σε περίπτωση λοιπόν που αναλάβει ο ένας εκ των δύο γονέων την επιμέλειά τους, αυτός θα πρέπει να παραμείνει στη συζυγική εστία των ανηλίκων τέκνων μαζί τους μέχρι την ενηλικίωσή τους, για λόγους επιείκειας και λαμβανομένων πάντα υπόψη των εκάστοτε συνθηκών και του συμφέροντος του τέκνου, ανεξαρτήτως του ιδιοκτησιακού καθεστώτος αναφορικά με το ακίνητο. Κάτι τέτοιο προβλέπεται ρητώς και από τον νόμο (ΑΚ 1393 εδ.α΄και β΄), σύμφωνα με τον οποίο σε περίπτωση διακοπής της συμβίωσης, το δικαστήριο μπορεί, εφόσον το επιβάλλουν λόγοι επιείκειας ενόψει των ειδικών συνθηκών του καθενός από τους συζύγους και του συμφέροντος των τέκνων, να παραχωρήσει στον ένα σύζυγο την αποκλειστική χρήση ολοκλήρου ή τμήματος του ακινήτου που χρησιμεύει για κύρια διαμονή των ιδίων (οικογενειακή στέγη), ανεξάρτητα από το ποιος από αυτούς είναι κύριος ή έχει απέναντι στον κύριο το δικαίωμα της χρήσης του.

Έτσι λοιπόν παύει να ισχύει η προβλεπόμενη από τον νόμο (ΑΚ 1386) υποχρέωση για συμβίωση και γεννάται η δυνατότητα έγερσης αίτησης ασφαλιστικών μέτρων ή αγωγής για τη ρύθμιση της οικογενειακής στέγης κατά παρέκκλιση από τις γενικές διατάξεις του εμπραγμάτου και του ενοχικού δικαίου. Σ’ αυτήν την περίπτωση ωστόσο θα πρέπει να τονιστεί ότι σε περίπτωση αμετάκλητης λύσης του γάμου η απόφαση που ρυθμίζει την χρήση της οικογενειακής στέγης παύει να ισχύει αυτοδικαίως, αν δεν ζητηθεί τροποποίησή της,  οπότε εφεξής οι σχέσεις των συζύγων αναφορικά με την κυριότητα, τη νομή και τα χρήση του ακινήτου, που συνιστούσε έως τώρα οικογενειακή στέγη, διέπονται από τις γενικές διατάξεις του εμπραγμάτου και του ενοχικού δικαίου.

Αν ο γάμος λυθεί ή ακυρωθεί και η περιουσία του ενός συζύγου έχει, αφότου τελέσθηκε ο γάμος, αυξηθεί, ο άλλος σύζυγος, εφόσον συνέβαλε με οποιονδήποτε τρόπο στην αύξηση αυτή, δικαιούται να απαιτήσει την απόδοση του μέρους της αύξησης το οποίο προέρχεται από τη δική του συμβολή. Τεκμαίρεται ότι η συμβολή αυτή ανέρχεται στο 1/3 της αύξησης, εκτός αν αποδειχθεί μεγαλύτερη ή μικρότερη ή καμία συμβολή